ابراهیمزاده، ع.، ملکی، گ.آ.۱۳۹۱.تحلیلی بر ساماندهی و مداخله در بافت فرسوده شهری(مطالعه موردی: بافت فرسوده شهر خرمآباد)، فصلنامه پژوهشهای جغرافیای انسانی، ۴۴(۸۱): ۲۱۷-۲۳۴ .
احدنژاد روشتی، م.، روستایی، ش.، زنگیشهای، س.۱۳۹۱. آسیبشناسی مداخلات در نوسازی بافت‌های قدیمی و فرسوده(مطالعه موردی: محله فیض آباد)، فصلنامه علمی پژوهشی فضای جغرافیایی،۱۲(۳۷): ۹۷-۱۲۵.
آیینی، م.۱۳۸۸. موضوعات اقتصادی، مالی و مدیریتی در بهسازی و نوسازی بافت‌های فرسوده شهری،چاپ دوم، انتشارات مرکز تحقیقات ساختمان و مسکن.۲۵۰ صفحه.
باباخانی، م. ۱۳۹۵. تبیین نقش رویکرد توسعه اجتماع مبنا در نوسازی پایدار بافت‌های ناکارآمد شهری، نمونه موردی: نوسازی سالهای 1388- 1392، محله تختی شهر تهران، نشریه علمی-پژوهشی پژوهش و برنامه‌ریزی شهری، ۷(۲۵): ۱۰۵-۱۲۴.
بهزادفر، م. ۱۳۹۲. طرحها و برنامههای شهرسازی، چاپ سوم، نشر شهر، تهران.۳۲۳ صفحه.
پوراحمد، ا.، حبیبی، ک.، کشاورز، م.۱۳۸۹. سیر تحول مفهوم شناسی بازآفرینی شهری به عنوان رویکردی نو در بافت‌های فرسوده شهری، فصل نامه شهر ایرانی، اسلامی، ۱(۱):۷۳-۹۲.
توکلی نیا، ج.، محمدی، ع. ر.۱۳۸۹. فرسایش کالبدی، کارکردی در بافت مرکزی شهرها، اهداف و اصول راهبردی بهسازی و نوسازی، مطالعه موردی: بافت مرکزی شهر زنجان، نشریه پژوهشهای دانش زمین،۱(۱): ۳۵-۵۴.
حبیبی. ک.، پوراحمد، ا.، مشکینی، ا.۱۳۸۶. بهسازی و نوسازی بافت‌های کهن شهری، چاپ اول، انتشارات انتخاب.۳۵۱ صفحه.
حبیبی، س.م.، فروغی فر، م. ۱۳۹۲. یافتن راهکارهایی برای جلب مشارکت مردم در طرحهای مرمت شهری بر پایه نظریه بازی، نشریه هنرهای‌زیبا- معماری شهرسازی،۱۸(۴): ۵-۱۴.
حبیبی، س.م.، مقصودی، م. ۱۳۹۳. مرمت شهری، تعریف، نظریه‌ها، تجارب، منشورها و قطعنامه‌های جهانی، روش‌ها و اقدامات شهری، چاپ هفتم، انتشارات دانشگاه تهران، تهران، ۲۱۸ صفحه.
حسینی، س. ج.، حیدری، م.ر.، صالحی، س.، مهران‌فر، م. ۱۳۸۷. مشارکت پایدار مردمی در نوسازی و بازسازی بافت‌های فرسوده شهری، انتشارات سخن گستر، مشهد، ۴۸۸ صفحه.
خزایی، م.، رضویان،م.ت.۱۳۹۸.بافت فرسوده: فرصت یا تهدید مدیریت شهری(نمونه موردی: بافت فرسوده شهر نهاوند)، فصلنامه علمی-پژوهشی آمایش محیط،۱۲(۴۶): ۱۲۶- ۱۰۱.
رضویان، م.ت.، محمدی، ک.، ابوبکری، ط.۱۳۹۲. فضاهای فرسوده شهری (برنامه‌ریزی بهسازی و نوسازی).چاپ اول. انتشارات دانشگاه امام رضا(ع)، مشهد. ۲۴۶ صفحه.
رهنمایی، م.ت.، شاه‌حسینی، پ.۱۳۸۳. فرایند برنامه‌ریزی شهری ایران،چاپ اول. انتشارات سمت، تهران.۲۰۴ صفحه.
زیاری، ک.ا.، محمدی ده چشمه، م.، پوراحمد، ا.، قالیباف، م.ب.۱۳۹۱. اولویت بخشی به ایمن سازی بافت فرسوده کلانشهر کرج با استفاده از مدل ارزیابی چند معیاری، فصلنامه پژوهشهای جغرافیای انسانی،۴۴(۷۹): ۱-۱۴.
زیاری،ک.ا.، بیرانوندزاده، م.، علیزاده، ی.، ابراهیمی، س.۱۳۸۸. بررسی و ارزیابی سیاستهای بهسازی و نوسازی بافت‌های فرسوده شهری، فصلنامه علمی–پژوهشی پژوهشهای جغرافیای انسانی، ۲(۱): ۸۵-۹۹.
شماعی، ع.، پوراحمد، ا. ۱۳۸۴. بهسازی و نوسازی شهری از دیدگاه علم جغرافیا،چاپ اول. انتشارات دانشگاه تهران.تهران.۴۰۲ صفحه.
علی اکبری، ا.، ملکی، ک.، پاهکیده، ا.، فتحی، ع.۱۳۹۵. احداث شهر جدید یا توسعه درون شهری، ضرورتی در برنامه‌ریزی نظام اسکان، دومین همایش بین المللی معماری، عمران و شهرسازی در آغاز هزاره سوم، تهران. ۳۰ تیر ۱۳۹۵. صفحه ۱۹-۱.
عندلیب، ع. ر.۱۳۹۲.اصول نوسازی شهری؛ رویکردی نو به بافت‌های فرسوده،ویرایش دوم. انتشارات آذرخش، تهران.۵۹۵ صفحه.
کلانتری خلیل آباد. ح.، پوراحمد، ا. ۱۳۸۵. فنون و تجارب برنامه‌ریزی مرمت بافت تاریخی شهرها، انتشارات پژوهشگاه علوم انسانی، فرهنگ و مطالعات اجتماعی جهاد دانشگاهی، چاپ دوم، تهران.۲۹۴ صفحه.
لطفی، س. ۱۳۹۱. تبار شناسی بازآفرینی شهری؛ از بازسازی تا نوزایی،چاپ اول. انتشارات آذرخش، تهران.۲۹۹ صفحه.
محمدی، ج.، شفقی، س.، نوری، م. ۱۳۹۳. تحلیل ساختار فضاییکالبدی بافت فرسوده شهری با رویکرد نوسازی و بهسازی(مطالعه موردی: بافت فرسوده شهر دوگنبدان)، مجله علمی-پژوهشی برنامه‌ریزی فضایی(جغرافیا)،۴(۲): ۱۰۵-۱۲۸.
مرکز آمار ایران. ۱۳۹۵. سرشماری عمومی نفوس ومسکن شهرستان کرمانشاه، پورتال استانداری کرمانشاه.
مریدسادات، پ.، محمدیان، س.۱۳۹۷. مشارکت در بهسازی و نوسازی بافت فرسوده شهری(مطالعه موردی: محله خیرآباد شهر بیرجند)، فصلنامه علمی-پژوهشی آمایش محیط، ۱۱(۴۲): ۱۶۴-۱۳۹.
مهندسان مشاور تدبیرشهر دانش.۱۳۸۶. گزارش طرح ساماندهی بافت مرکزی شهر کرمانشاه، مرحله دوم؛ پیشنهادها و راهکارها.۴۵۴ صفحه.
مهندسین مشاور شاران.۱۳۸۴. وزارت مسکن و شهرسازی، شورای عالی شهرسازی و معماری– دفترچه راهنمای مداخله در بافت‌های فرسوده، تهران. ۷۰ صفحه.
موسوی دارامرودی، ل.، شمس، م.، قنبری، ن.۱۳۹۳. تحلیل فرصت‌های توسعهای بافت قدیم شهر(نمونه موردی: بخش مرکزی شهر کرمانشاه)، فصلنامه علمی-پژوهشی آمایش محیط، ۷(۲۵): ۱۱۱-۱۲۸.
نصیری، ا. ۱۳۹۲. تحلیل ناپایداری مکانی- فضایی بافت‌های فرسوده شهری؛ مطالعه موردی: منطقه ده شهرداری تهران، فصلنامه مدیریت شهری، ۱۱(۳۱): ۲۶۹-۲۸۰.
Abou El- Haggag Mehanna,W., Abou El- Haggag Mehanna,W.2019. Urban renewal for traditional commercial streets at the historical centers of cities,Alexandria Engineering Journal(2019)58,pages:1127-1143,https://doi.org/10.1016/j.aej.2019.09.015.
Ferguson, B. Smets, p (2010), Finance for incremental housing; current status and prospects for expansion, Habitat International, 34(3): 288-298)
Hosseini, A., Pourahmad,A., Taeeb, A., Amini,M., Behvandi, S.2017. Renewal strategies and neighborhood participation on urban blight, International Journal of Sustainable Built Environment (2017) 6, 113-121 http://dx.doi.org/10.1016/j.ijsbe.2017.03.004.
Wang,A.,Hu,Y.,Li,L.,Liu,B.2016.Group Decision Making Model of Urban Renewal Based on Sustainable Development:Public Participation Perspective, Procedia Engineering 145 (2016):1509–1517.
Yung, E.H.K., Zhang,Q., Chan, E.H.W.2017. Underlying social factors for evaluating heritage conservation in urban renewal districts, Habitat International,66, (2017).135-148.
http://dx.doi.org/10.1016/j.habitant.2017.06.004
Zheng,W.,Qiping Shen,G.,Wang,H., Hong, J., Li,Z.2017.Desision support for sustainable urban renewal: A multi- scale model, Land Use Policy, 69(2017): 371.
http://dx.doi.org/10.1016/j.landusepol.2017.09.019.
Zhuang, T.,Qian,Q.K., Visscher,H.J.,Elisinga,M.G.,Wu,W.2019. The role of stakeholders and their participation network in decision-making of urban renewal in China: The case of Chongqing, Cities 92 (2019) 47–58, https://doi.org/10.1016/j.cities.2019.03.014
)