1- آقا ملائی، ر و لک، آ. 1397. ساماندهی عرصه پیادهراههای شهری با رویکرد ارتقای کیفیت محیطی نمونه موردی: محور پیادهراه صف، دوره 11. شماره 40. 90-67.
2- ابراهیم زاده، ع و اردکانی، م. 1385. ارزیابی کاربری اراضی شهری اردکان فارس. مجله جغرافیا و توسعه. سال چهارم، شماره پیاپی 7.
3- ابراهیم زاده، ع و قادرمرزی، ج. 1396. ارزیابی کمی و کیفی کاربری اراضی شهری با تأکید بر پایداری کاربری مسکونی نمونه موردی: شهر دهگلان در استان کردستان، نشریه آمایش محیط، دوره 10. شماره 88. 27-1.
4- ابراهیم زاده، ع. 1380. کاربری اراضی شهری، جزوة درسی کارشناسی ارشد، گروه جغرافیا و برنامهریزی شهری، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان.
5- پورمحمدی، م ر. 1385. برنامهریزی کاربری اراضی. چاپ دوم، انتشارات گیتا شناسی. تهران.
6- چاپمن، د، نسخه اول. 1996. ایجاد محلات و مکانها در محیط ساخته شده، تیلور و فرانسیس. (نسخه فارسی) ترجم: فریادی، شهرزاد و طبیبیان منوچهر، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
7- حبیبی س م و مسایلی،ص. 1378. سرانه کاربریهای شهری. انتشارات زمین و مسکن، تهران.
8- حسین زاده دلیر، ک. 1380. برنامهریزی ناحیهای انتشارات سمت، تهران.
9- حاجی نژاد، ع، رفیعیان، م و زمانی، ح. 1390. بررسی و رتبهبندی عوامل مؤثر بر میزان رضایتمندی شهروندان از کیفیت زندگی. پژوهشهای جغرافیای انسانی، شماره 77، 129- 143.
10- خادمی، س، قلعه نوعی، م و مسعود، م. 1393. ارزیابی پایداری کاربری زمین شهری با تأکید بر حفاظت از آثار تاریخی (نمونه موردی شهر شوش)، نشریه آمایش محیط، دوره 7. شماره 27. 36-21.
11- خدایی، ز و پور خیری، ع. 1389. کیفیت محیط شهری و نقش آن در ارتقاء رضایت شهروندان. مدیریت و برنامهریزی شهری(3)، 1-23.
12- رضویان، م. 1381. برنامهریزی کاربری اراضی شهری. انتشارات منشی، تهران.
13- زیاری، ک. 1378. اصول و روشهای برنامهریزی منطقهای. دانشگاه یزد.
14- زیاری، ک. 1389. برنامهریزی کاربری اراضی شهری. دانشگاه تهران، چاپ دوم.
15- سعیدنیا، ا. 1382. کتاب سبز، جلد دوم: کاربری زمین شهری. انتشارت سازمان سازمان شهرداریهای کشور، چاپ دوم.
16- شهرداری زرقان، بخش شهرسازی و معماری. 1393.
17- شماعی، ع و پوراحمد، ا. 1384. بهسازی و نوسازی شهری از دیدگاه علم جغرافیا، دانشگاه تهران.
18- ضرابی، ا، رشیدی نیک، س و قاسمی راد، ح. 1389. تحلیل و ارزیابی کاربری در شهر ایذه، دوره 1. شماره 3. صص 40-19.
19- قدمی، ع ل. 1383. توسعه پایدار در شهرهای جدید. مجموعه مقالات طرحهای توسعه شهری اقتصاد، مدیریت،حمل و نقل در شهرهای جدید.
20- لینچ، ک. 1374. سیمای شهر. ترجمه منوچهر مزینی. انتشارات دانشگاه تهران.
21- مهندسین مشاور پارس ویستا. 1383. سرانه کاربریهای خدمات شهری، جلد اول، انتشارات سازمان شهرداریهای کشور.
22- مهدی زاده، ج. 1379. برنامهریزی کاربری زمین تحول در دیدگاهها و روشها، مجله: مدیریت شهری، شماره 4.
23- مهدیزاده، ج. 1382. برنامهریزی راهبردی توسعه شهری (تجربیات اخیر جهانی و جایگاه آن در ایران)، چاپ اول، شورای انتشارات حوزه معاونت شهرسازی و معماری وزارت مسکن و شهرسازی.
24- موحد، ع و صمدی، م ح. 1390. ارزیابی کمی و کیفی کاربری اراضی شهر مریوان. پژوهشهای جغرافیای انسانی، شماره 78 .
25- یوسفی، ل. 1380 ارزیابی کاربری اراضی شهری مطابق شاخصهای چند گانه (نمونه موردی پیرانشهر)، پایاننامه کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامهریزی شهری،دانشگاه تبریز.
26- Baycan levent, T., Nijkamp, P., 2006. Quality of Urban Life a Taxonomic Perspective, Journal of Studies in Regional Science, Vol. 36, No. 2, pp.1-5.
27- Chapin, franc, Stuart, 1972. Urban land use planning second edition, university of Illinois.
28- Fakhruddin, 1991. Quality of Urban Life, Rawat Publication, Jaipur, First Edition.
29- Grafmeyer, y. Josep, H 1994. lecole de Chicago, Naissance de Iecologic Urbaine Aabier, Paris, pp. 23.
30- Rasool, R 1999. Univers calturel desmigrantset la planification urbane lecas des villes nourelles These du doctorat, Alain Iarrius, universte du Toulouse ll le MirailT, Ioulouse. pp.3.
31- Willam, SH, 2006. Land Use Transportion and, sport, Sustainability.