1- امینی نژاد، غ.، بیگ محمدی، ح.، حسینی ابری، س. 1387. تحلیل درجه توسعه یافتگی دهستان های حوزه تاسیسات پارس جنوبی در استان بوشهر. فصلنامه روستا و توسعه. سال یازدهم. شماره (3).
2- پوراصغرسنگاچین، ف. 1391. سنجش سطح توسعه یافتگی استانهای کشور ایران با رویکرد تحلیل عاملی. مجله علمی پژوهشی آمایش سرزمین. دوره چهارم. شماره (2).
3- پیری، ع.، رشیدی، ا.، ناز بابایی، ا.، روشنایی، ح. 1393. سنجش سطوح توسعه یافتگی محلات و تعیین محلات نابه سامان شهری با استفاده از تکنیک های کمی(مطالعه موردی شهر بناب). مجله پژوهش و برنامه ریزی شهری. سال پنجم. شماره(17).
4- تقوایی، م.، شیخ بیگلو، ر.، وارثی. ح. 1390. تحلیل نابرابری های توسعه ناحیه ای در ایران. پژوهش های جغرافیای انسانی. شماره(78).
5- تقوایی، م.، صبوری، م. 1391. تحلیل تطبیقی سطح و میزان توسعه یافتگی اجتماعی شهرستان های استان هرمزگان. مجله جغرافیا و برنامه ریزی محیطی. شماره(2).
6- تقیلو، ع. 1393. تحلیل علی توسعه یافتگی و توسعه نیافتگی سکونتگاه های روستایی(مطالعه موردی بخش مرکزی شهرستان ارومیه). فصلنامه برنامه ریزی منطقه ای. سال چهارم. شماره(15).
7- خاکپور، ب.، باوان پوری، ع. 1388. بررسی و تحلیل نابرابری در سطوح توسعه یافتگی مناطق شهر مشهد. مجله دانش و توسعه. سال شانزدهم. شماره (27).
8- دهقان، ح. 1386. فرصت ها و تهدیدها برای آموزش و پرورش در مواجهه با نابرابری های فضایی در فن آوری اطلاعات و ارتباطات. فصلنامه تعلیم و تربیت. شماره(91).
9- زنگی آبادی، ع.، علی زاده، ج.، احمدیان، م. 1390. تحلیلی بر درجه توسعه یافتگی شهرستان های استان آذربایجان شرقی با استفاده از تکنیک های topsis و AHP. فصلنامه نگرش های نو در جغرافیای انسانی. سال چهارم. شماره(1).
10- زیاری، ک. 1389. اصول و روش های برنامه ریزی منطقه ای. چاپ سوم. انتشارات دانشگاه تهران.
11- زیاری، ک. 1389. سنجش درجهی توسعه یافتگی شهرستان های استان آذربایجان شرقی به روش(HDI). مجله مدیریت. سال سوم. شماره12.
12- سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور. 1391. سالنامه آماری.
13- سرور، ر.، خلیجی، م. 1394. سنجش درجه توسعه یافتگی شهرستان های استان کهگیلویه و بویراحمد. مجله پژوهش و برنامه ریزی شهری. سال ششم. شماره (21).
14- سامری، م.، حسنی، م.، سید عباس زاده، م.، موسوی، م. 1394. تبیین نابرابری های آموزشی و ارائة مدل توسعة آموزشی به منظور آمایش و نیل به عدالت آموزشی(نمونه موردی مناطق آموزشی استان آذربایجان غرب). مجله جغرافیا و آمایش شهری. سال پنجم. شماره(14).
15- سایت مرکز آمار ایران، نتایج سرشماری عموم نفوس و مسکن. 1390.
16- شیخ بیگلو، ر.، تقوایی، م.، و وارثی، ح. 1391. تحلیل فضایی محرومیت و نابرابری های توسعه در شهرستان های ایران. فصل نامه علمی و پژوهشی رفاه اجتماعی. سال دوازدهم. شماره(46).
17- فلاحیان، ن.، پور موسوی، س.، ویسی، ر.، رضاپور، حسن. 1394. بررسی و تحلیل وضعیت برخورداری و میزان توسعه یافتگی شهرستان های استان گیلان در سال های 1375 و 1390. مجله مطالعات برنامه ریزی سکونتگاه های انسانی. سال دهم. شماره(31).
18- قائدرحمتی، ص. 1392. تحلیل شاخص های توسعه و سطح بندی دهستان های استان یزد. مجله جغرافیا و توسعه. شماره(30).
19- قنبری، ا. 1390. تعیین درجهی توسعه یافتگی و پیش بینی اولویت برنامه ریزی و توسعهی نقاط شهری استان های ایران، فصلنامهی علمی پژوهشی انجمن جغرافیای ایران. سال نهم. شماره(29).
20- لطفی، ص.، شعبانی، م. 1392. ارائه مدلی تلفیقی جهت رتبه بندی توسعه منطقه ای مطالعه موردی: بخش بهداشت و درمان استان مازندران. نشریه تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی. سال سیزدهم. شماره(28).
21- محمود زاده، م.، علمی، س. 1391. نابرابری و رشد اقتصادی در استان های کشور، فصل نامه پژوهش ها و سیاست های اقتصادی. سال بیستم. شماره(64).
22- مومنی، م. 1389. مباحث نوین تحقیق در عملیات. انتشارات دانشگاه تهران.
23- منفردیان سروستانی، م. 1386. رتبه بندی مناطق مختلف شهری شیراز از لحاظ درجه توسعه یافتگی. پایان نامه کارشناسی ارشد اقتصاد. رشته توسعه و برنامه ریزی. دانشگاه اصفهان.
24- نظم فر، ح.، علی بخشی، آ. 1393. سنجش میزان برخورداری شهرستان های استان خوزستان از شاخص های توسعه با استفاده از تکنیک ادغام. فصلنامه علمی و پژوهشی آمایش جغرافیایی فضا. سال چهارم. شماره (14).
25- نظم فر، ح.، علی بخشی، آ. 1393. سنجش نابرابری فضایی توسعه یافتگی ناحیه ای (مطالعه موردی استان خوزستان). مجله برنامه ریزی فضایی. سال چهارم. شماره(3)، صص 114-99.
26- یاسوری، م. 1388. بررسی وضعیت نابرابری منطقه ای در استان خراسان رضوی. مجله جغرافیا و توسعه ناحیه ای. شماره (12) .
27- Al-Hassan, R. 2007. Regional disparities in Ghana: policy options and public Invetment implications.
28- Bhatia, V.K., Rai, S.C. 2004. Evaluation of Socio-Economic Development in Small Areas New Dehli. UNDP. Human Development Report 1997. New York.
29- Huang, J., H., Peng, K.H. 2012. Fuzzy Rasch Model in TOPSIS: A New Approach for Generating Fuzzy Numbers to Assess the Competitiveness of the Tourism Industries in Asian Countries. Tourism Management.
30- Li, Y., Wei, Y. H. 2010. The spatial-temporal hierarchy of regional inequality of China. Applied Geography.
31- Liao, F., Wei, D. 2012. Dynamics. Space, and regional inequality in provincial China: A caseStdy of Guangdong province. Applied Geography.
32- Nel, E., Rogerson, C. 2009. Re-thinking Spatial Inequalities in South Africa: Lessons from International Experiences. Urban Forum, 20.
33- Rosenstein, C. 2011. Cultural development and city neighborhoods. City. Culture and Society.
34- Sharama, B. 2004. Regional disparities in agricultural labou Productivity in the Brahmaputra Valley. Assam. India. Department of Geography, Gauhati University.
35- Storper M. S. 2006. The wealth of regions Futures.
36- Shankar, R., Shah, A. 2003. Bridging the Economic Divide within Countries: A Scorecard on the Performance of Regional Policies in Reducing Regional Income Disparities. World Development. Vol. 31. NO. 8. PP. 1421-1441.
)