1(هیأت علمی گروه جغرافیا دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد)
2(مدرس گروه شهرسازی دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد)
3(کارشناس گروه جغرافیا دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد)
چکیده
رشد فزاینده و شتابان شهرنشینی در چند دههی اخیر در کشور موجب شده تا شهرها با چالشهایی چون کم رنگ شدن هویت و حس تعلق اجتماعی، گسترش مشکلات اکولوژیکی، نابرابری های اجتماعی، اقتصادی، دوگانگی در فضای شهر، نابرابری در توزیع و پراکندگی خدمات، دور شدن از مسیر عدالت محیطی و کاهش کیفیت زندگی مواجه گردند. بدین ترتیب تلاشهای متخصصان امور شهری، توجه به رویکردی مطلوب، جهت پایان دادن به این چالش ها می باشد. محله محوری که مبتنی بر نقش مشارکتی مردم و اجتماعات محلی است، به عنوان مهم ترین رویکرد در این راه مطرح است.
هدف این پژوهش بررسی جایگاه محله محوری در مدیریت شهری است. به صورت موردی موضوع را در منطقه 9 اصفهان؛ یکی از مناطق غربی کلان شهر اصفهان، مورد مطالعه قرار می دهد.از نظر روش شناسی براساس هدف از نوع توصیفی و تحلیلی، و بر اساس هدف از نوع کاربردی است. حجم نمونه از طریق فرمول نمونهگیری کوکران تعداد 245 خانوار از این منطقه انتخاب شد و پرسش نامه در تمامی محله های آن توزیع گردید.
از روشهای مصاحبه ،پرسش نامه، مشاهده و مطالعات کتابخانهای برای گردآوری اطلاعات و از نرم افزارهای GIS وExcel در تجزیه و تحلیل دادهای آن استفاده شده است. از نتایج آن میتوان به عدم توزیع خدمات متناسب با نیاز های ساکنان محله ها، تفاوت در مشکلات محله ها، پایین بودن میزان رضایت از زندگی در محله ها و تمایل داشتن مردم به مشارکت در امور محلهی خود و ... اشاره کرد.
ابتدای صفحه